Ewa
Kopacz
Ewa Kopacz
Ewa Kopacz urodziła się w 1956 r. w Skaryszewie koło Radomia, gdzie chodziła też do liceum. Mieszka w Szydłowcu, gdzie jako lekarz przepracowała wiele lat, a do 2001r. kierowała też szydłowieckim ZOZ-em. Lekarzem chciała zostać od najmłodszych lat, bo to zawód który czyni różnicę i choć trochę zmienia świat na lepsze. Naturalnym wyborem były więc studia na akademii medycznej, a jako specjalizację wybrała medycynę rodzinną i pediatrię.
Lekarz z powołania
Ewa Kopacz wciąż dostaje listy z podziękowaniami od swoich pacjentów. Do 2001 r. kierowała Zakładem Opieki Zdrowotnej w Szydłowcu. Podopieczni nadal ją uwielbiają. Ktoś wspomina, jak ratowała mu życie robiąc masaż serca w karetce, ktoś inny, jak kupowała mu lekarstwa za własne pieniądze. Gdy gdzieś rozgrywają się ludzkie dramaty, czuje się przede wszystkim lekarzem. Tabloidy kilka razy podawały wiadomości o tym, jak zatrzymuje samochód, sięga po apteczkę i biegnie ratować kogoś, kto miał wypadek, zasłabł, potrzebuje pomocy. Wiele lat pracowała jako lekarz rodzinny, pediatra. 15 lat przepracowała także jako lekarz sądowy. W kwietniu 2010 r. razem z polskimi lekarzami sądowymi bez wahania poleciała do Moskwy i nadzorowała prace zespołu, który identyfikował zwłoki ofiar katastrofy prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem.
Polityk z przekonania
Ewa Kopacz była członkiem Unii Wolności, a od 1998 r. przewodniczącą radomskiego oddziału tej partii. W tym samym roku z jej list weszła do sejmiku mazowieckiego. W 2001r. roku wystartowała do Sejmu z listy Platformy Obywatelskiej. Gdy w 2005 r. ponownie weszła do Sejmu, kierowała Komisją Zdrowia i była członkiem Prezydium Klubu Parlamentarnego PO.
„Moim naturalnym obszarem, którym zajęłam się też jako polityk jest ochrona zdrowia. Pracując wiele lat jako lekarz, dyrektor ZOZ-u, obserwując rzeczywistość, rozmawiając z ludźmi, widziałam jak wiele jest do zrobienia i jak kolejne ekipy nie dają sobie rady ze zmianami. Obiecałam więc sobie, że na przekór wszystkim niedowiarkom i tym co wiedzą lepiej te zmiany przeprowadzę”- mówi.
Urzędnik z mianowania
16 listopada 2007 r. doktor Ewa Kopacz wprowadza się do gmachu przy Miodowej w Warszawie. Zostaje ministrem zdrowia w rządzie premiera Donalda Tuska. „Obiecywałam, że przeprowadzę reformę i ja to zrobię!” – odpowiada odtąd na ataki opozycji. Kiedy prezydent Lech Kaczyński wetuje reformę, minister Ewa Kopacz przygotowuje plan B. To, co można w opiece medycznej poprawić usiłuje wprowadzać na podstawie rozporządzeń. Wścieka się, gdy opozycja próbuje grać dobrem pacjenta. „Opozycja nie potrafi oddzielić polityki od służby zdrowia. Oczekiwałam, że prezydent i politycy PiS będą współpracować w sprawie reformy zdrowia. Ale diabli mnie biorą, kiedy widzę, co się w tej chwili dzieje” – mówi w jednym z wywiadów. Na szczęście diabli Ewy Kopacz nie wzięli i w 2011 r. weszła w życie najważniejsza w powojennej Polsce reforma służby zdrowia, ułatwiająca Polakom dostęp do wysokiej klasy usług medycznych. Od listopada 2011 była Marszalkiem Sejmu VII kadencji. Była pierwszą kobietą na tak ważnym stanowisku w Polsce.
Owacja w Brukseli
W 2009 r., w okresie pandemii, którą ogłosiła Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), Ewa Kopacz sprzeciwiła się zakupowi niesprawdzonych i kosztownych szczepionek przeciwko tzw. świńskiej grypie. Zanim kilka miesięcy później będzie za tę decyzję owacyjnie witana na światowych salonach, w Polsce usłyszy wiele gorzkich słów. Jest jednak przekonana, że szczepionka może być dla pacjentów szkodliwa; że nie ma pewności, czy jest skuteczna. W czasie epidemii ma stale włączone wiadomości, dzwoni do szpitali, monitoruje stan zakażonych pacjentów. PiS atakuje ją jak tylko może, oskarżając nawet powodowanie zagrożenia życia setek tysięcy polskich obywateli. Ewa Kopacz, pewna swoich racji nie ustępuje „Czy dziś my chcemy walczyć z pandemią grypy, czy z ministrem zdrowia, przy okazji zachorowań na grypę? Czy ta szczepionka, która ma śladowe ilości substancji aktywnej, to nie jest woda święcona, a nie szczepionka? Mamy za to zapłacić?” – pyta wówczas.
Po trzech miesiącach okazało się, że w Europie zalegają miliony szczepionek, które zgodnie z opinią WHO zakupiły rządy od firm farmaceutycznych. Śledztwo w tej sprawie prowadzi Parlament Europejski i Rada Europy. 25 czerwca 2010 roku Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy przyjmuje rezolucję, w której znajdują się stwierdzenia, że tylko polska minister zdrowia w obliczu pandemii podjęła racjonalną decyzję. Wirus AH1/N1 okazał się mniej zjadliwy niż zwykła grypa. W raporcie stwierdzono też m.in., że szczepionki zostały przebadane na zbyt małej liczbie osób, a umowy, które firmy farmaceutyczne zawarły z rządami państw były rodzajem szantażu.
Było warto!
Minister Ewa Kopacz na swojej stronie internetowej pisze: „Jestem dumna z tego co już udało się osiągnąć. Wiem, że nie dałabym rady gdyby nie wszyscy mądrzy, pomocni ludzie z którymi pracuję i którzy również ‘nie wiedzą’ że się nie da; wspólnie przeprowadzamy ważne i odważne zmiany. Zawsze chciałam, może trochę romantycznie, robić coś dla ludzi, zmieniać świat na lepsze, mieć satysfakcję że się udało. Uważam, że jeśli się bardzo chce, ciężko pracuje, słucha mądrych ludzi i odważnie idzie do przodu – można osiągnąć naprawdę wiele. Życzę więc sobie i Państwu wiele sił, odważnego pięknego życia z otwartą przyłbicą. Warto”.
14 grudnia 2013 roku Ewa Kopacz została wybrana na Radzie Krajowej Pierwszą Wiceprzewodnicząca Platformy Obywatelskiej. Od 8 listopada 2014 do 26 stycznia 2016 P.O. Przewodniczącego Platformy Obywatelskiej RP. 15 września 2014 roku desygnowana na stanowisko Prezesa Rady Ministrów. 21 września zaprzysiężona na urząd Prezesa Rady Ministrów. Funkcję premiera pełniła do 16 listopada 2015 roku. W wyborach parlamentarnych 25 października 2015 startowała do Sejmu z Warszawy uzyskując 230 894 głosy, co było najlepszym wynikiem zarówno w stolicy, jak i w całym kraju. Od 2019 roku pełni rolę w Parlamencie Europejskim.
